Waarmee kunnen wij u helpen?

    Nieuws

    Verplicht in isolatie of quarantaine?

  • NL
  • Het nieuwe Coronavirus (2019-nCov) verspreidt zich van mens op mens. Inmiddels heeft onze regering al een groot aantal maatregelen getroffen om de verspreiding van het coronavirus in te dammen. Het gaat onder meer om de oproep thuis te werken, het afgelasten van bijeenkomsten van meer dan 100 personen, ‘social distancing’ en het sluiten van verpleeghuizen voor bezoek. Maar kan nog een stap verder worden gegaan? Mogen wij ook gedwongen in isolatie of quarantaine worden geplaatst?

    De belangrijkste publiekrechtelijke bevoegdheden ter zake van de bestrijding van het nieuwe Coronavirus (2019-nCov) zijn opgenomen in Wet publieke gezondheid (''Wpg'') en de Wet Veiligheidsregio’s (“Wvr”). De Wpg regelt welke organen bij een dergelijke grootschalige epidemie een taak hebben en welke maatregelingen genomen mogen worden. De Wvr regelt de voorbereiding op en optreden bij rampen en crises waar de openbare orde en veiligheid in het beding zijn. De Wpg maakt onderscheid in vier groepen infectieziekten: A, B1, B2 en C. Het nieuwe Coronavirus is ingedeeld in de zwaarste groep, te weten groep A. In geval van een  (dreigende) infectieziekte uit groep A komt de leiding over de bestrijding in handen van de Minister van VWS die het bestuur van de Veiligheidsregio kan opdragen de bestrijding ter hand te nemen. Het algemeen bestuur van de veiligheidsregio bestaat uit de burgermeesters van de deelnemende gemeenten.

    Alleen bij infectieziekten in groep A kunnen, ter bescherming van de volksgezondheid, gedwongen dwangmaatregelen worden getroffen. De dwangmaatregelen lopen uiteen van meer collectieve maatregelen als het sluiten van gebouwen en terreinen, vernietiging van waren en het verbod gebruik te maken van vervoermiddelen tot meer individueel gerichte maatregelen zoals isolatie, quarantaine en medisch toezicht. Isolatie is een verblijf in afzondering van een met een infectieziekte uit groep A besmet persoon. Personen die in aanraking zijn geweest met patiënten uit groep A, maar zelf nog niet de verschijnselen van de infectieziekte vertonen, kunnen wel al besmettelijk zijn voor anderen. Daarom kunnen deze personen in quarantaine worden geplaatst. Quarantaine is dan ook een verblijf in afzondering, waarbij de betrokken personen gedurende de incubatieperiode regelmatig worden gecontroleerd op de eerste verschijnselen van de infectieziekte. 

    De voorzitter van de veiligheidsregio kan een persoon ter isolatie in een ziekenhuis laten opnemen, indien:

    • is vastgesteld dat de betrokkene leidt aan een infectieziekte uit groep A dan wel dat de voorzitter van de veiligheidsregio gegronde redenen heeft om aan te nemen dat de betrokkene daaraan lijdt;
    • ernstig gevaar voor de volksgezondheid bestaat door verspreiding van het virus;
    • dit gevaar niet op andere wijze effectief kan worden afgewend, en
    • de betrokkene vrijwillig niet bereid is tot isolatie.

    De voorzitter heeft ook de bevoegdheid om een persoon direct in quarantaine in het ziekenhuis te laten opnemen in geval:

    • er redenen zijn om aan te nemen dat die persoon recentelijk in contact heeft gestaan met een (vermoedelijke) Coronapatiënt waardoor deze persoon zelf mogelijk ook besmet is;
    • er ernstig gevaar voor de volksgezondheid bestaat door verspreiding van het virus, en
    • die persoon niet tot vrijwillige quarantaine bereid is. 

    De quarantaine kan onder voorwaarden plaatsvinden in de woning van de af te zonderen persoon.

    De beslissing tot de maatregel van isolatie en quarantaine wordt door de voorzitter van de Veiligheidsregio direct gemeld aan de officier van justitie. Indien de officier van justitie van oordeel is dat aan de voorwaarden voor de opneming ter isolatie of de maatregel van quarantaine is voldaan, dient hij bij de rechtbank een verzoek tot een machtiging tot voortzetting daarvan. De rechter beslist binnen drie dagen over het verzoek. De betrokkene kan de rechter verzoeken de maatregel op te heffen, waarbij in het geval door die persoon geen nieuwe feiten of omstandigheden worden aangevoerd, de rechter zonder de betrokkene te horen dit verzoek kan afwijzen. 

    De isolatie of quarantaine wordt door de voorzitter van de Veiligheidsregio opgeheven wanneer redelijkerwijs is aan te nemen dat het gevaar is geweken of op minder ingrijpende wijze kan worden afgewend. Isolatie en quarantaine brengen overigens geen gedwongen behandeling met zich mee.

    Op 1 januari 2020 is de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg in werking getreden ("Wvggz"). De Wvggz regelt de rechten van mensen die te maken hebben met verplichte zorg vanwege een psychische aandoening. De Wvggz kent verschillende instrumenten voor verplichte zorg op maat, waaronder vrijheidsbeperkende maatregelen. Het in quarantaine zetten van een (vermoedelijk) met het coronavirus besmette persoon met een psychische aandoening op grond van de Wvggz, ligt echter niet voor hand. De verplichte vrijheidsbeperkende maatregelingen uit de Wvggz zijn namelijk beperkt tot de duur van maximaal drie dagen. In het geval van quarantaine als gevolg van het Coronavirus zou dat onvoldoende kunnen zijn. Het in quarantaine opnemen van Wvggz-patiënten zou dus ook met toepassing van de Wpg plaats moeten vinden. 

    Meer over