Het aanbieden van een WHOA-akkoord valt doorgaans niet onder financieel toezicht. Op het eerste gezicht lijkt dit een logische conclusie. En gelukkig blijkt deze conclusie juridisch goed verdedigbaar, ondanks de raakvlakken van een WHOA-akkoord met financieel toezichtrecht. Door een WHOA-akkoord kan een handelscrediteur immers transformeren in een financier of aandeelhouder die zijn geld langere tijd aan de schuldenaar toevertrouwt.
Met een WHOA-akkoord kan onder meer uitstel van betaling worden afgedwongen of een schuld worden omgezet in aandelen. Zo kan een ‘normale’ handelsvordering van kleur verschieten van een vordering met een korte looptijd naar een vordering met een (middel)lange looptijd, mogelijk rentedragend en met aflosschema. De handelscrediteur verandert zo dus in een financier van de schuldenaar. En als zijn vordering bij een debt for equity swap wordt omgezet in aandelen kan hij gezien worden als belegger omdat de schuldeiser-aandeelhouder naar verwachting geen doorslaggevende zeggenschap in de schuldenaar zal verkrijgen en zich niet actief met de onderneming van de schuldenaar zal bemoeien.
Zo bezien zijn er raakvlakken met het financieel toezichtrecht dat onder meer strekt ter bescherming van (kleine) financiers en (niet-professionele) beleggers die voor langere duur geld toevertrouwen aan een derde. Dat roept de vraag op of aanbieding van een akkoord in een voorkomend geval onder financieel toezicht staat.
Lees het hele artikel hier.
Het artikel is gepubliceerd in Herstructurering & Recovery Online (HERO), 2022 / P-005. Coauteur van deze bijdrage is mr. M. (Mark) Mouthaan, advocaat bij Windt Le Grand Leeuwenburgh te Rotterdam.
