Op 27 mei 2024 is het Wetsvoorstel Bevorderen Zorgcontractering naar de Tweede Kamer gestuurd. Dit voorstel beoogt een wijziging van de Zorgverzekeringswet (Zvw) en vloeit voort uit het Integraal Zorgakkoord (IZA). Het doel is om het contracteren van zorg te bevorderen, wat volgens het kabinet essentieel is voor goede, toegankelijke en betaalbare zorg voor iedereen.

Inhoud van het wetsvoorstel

Het voorstel bevordert het contracteren van zorg door de vergoeding voor niet-gecontracteerde zorg te verlagen. Dit heeft twee doelen:

• Verzekerden met een naturapolis stimuleren om gecontracteerde zorg te gebruiken.
• Zorgaanbieders aanmoedigen om contracten te sluiten met zorgverzekeraars.

Op dit moment verplicht artikel 13 lid 1 van de Zvw zorgverzekeraars om een vergoeding te bieden aan naturapolis-verzekerden die gebruik maken van niet-gecontracteerde zorgaanbieders. Uit rechtspraak volgt dat deze vergoeding niet zo laag mag zijn dat die vergoeding voor een verzekerde een feitelijke hinderpaal zou vormen om zich tot een niet-gecontracteerde zorgaanbieder van zijn keuze te wenden, ook wel het hinderpaalcriterium genoemd. Sindsdien is meerdere malen geprocedeerd over wanneer sprake zou zijn van zo’n hinderpaal en is langzamerhand meer duidelijkheid verkregen over hoe een rechter dat toetst.

Met het Wetsvoorstel Bevorderen Zorgcontractering wordt het uit rechtspraak volgende hinderpaalcriterium gecodificeerd en schept de wetgever de mogelijkheid om (al dan niet specifiek voor deelsectoren) door de regering de wijze van berekening van de vergoeding nader te regelen. Met die mogelijkheid kan de regering sturen op een lagere vergoeding voor (bepaalde) niet-gecontracteerde zorg, om het contracteren van zorg te bevorderen. De wijziging is verwerkt door middel van een toevoeging van drie artikelleden aan artikel 13 Zvw:

• Het nieuw voorgestelde vijfde lid legt het hinderpaalcriterium wettelijk vast en biedt de mogelijkheid om bij algemene maatregel van bestuur nadere regels op te stellen over de berekening van de vergoeding. Dit moet complicaties bij de toepassing van het hinderpaalcriterium vermijden.
• Het nieuw voorgestelde zesde lid bepaalt dat een specifieke deel(sector) van de zorg kan worden aangewezen voor wie de vergoeding wordt vastgesteld, mits dit in het algemeen belang is. Bepaalde sectoren, zoals acute zorg en huisartsenzorg, worden hiervan uitgezonderd.
• Het nieuw voorgestelde zevende lid bevat uitzonderingen op grond waarvan de verzekerde recht heeft op een vergoeding gelijk aan die van de restitutiepolis, bijvoorbeeld wanneer de zorgverzekeraar zijn zorgplicht niet nakomt of bij een bij algemene maatregel van bestuur aangewezen vorm van zorg.

Met het wetsvoorstel blijft overeind dat de vergoeding niet dusdanig laag mag zijn dat het een feitelijke hinderpaal vormt voor de verzekerde om zich tot een niet-gecontracteerde zorgaanbieder te wenden. In dat opzicht is de vraag in hoeverre de regering met de in het wetsvoorstel geregelde mogelijkheid om de wijze van berekening van de vergoeding nader te regelen, daadwerkelijk ruimte heeft om substantieel lagere vergoedingen voor niet-gecontracteerde zorg af te dwingen. De Memorie van Toelichting biedt op dat punt tot op heden weinig inzicht.

Inwerkingtreding

Het wetsvoorstel is op 27 mei 2024 ingediend bij de Tweede Kamer en moet dus nog door zowel de Tweede Kamer als Eerste Kamer worden ingestemd. Een beoogde inwerkingtredingsdatum is nog niet bekend.

Zie in dit kader ook onze eerdere nieuwsberichten over de vergoeding van niet-gecontracteerde zorgaanbieders hier (in het kader van de naturapolis) en hier (in het kader van de restitutiepolis).

Wilt u meer weten over vergoedingen in het kader van de Zorgverzekeringswet? Neem dan contact op met Lieke Bartelsman of Lisanne Poyé.